فایل دانشگاهی – اندازه گیری کارایی برای پیش بینی عملکرد با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده …
۲-۳-۱۴- مدل رتبه‌بندی کامل «آندرسون ـ پیترسون۱[۲۵]»
در سال ۱۹۹۳ «اندرسون و پیترسون» مدل رتبه‌بندی کامل را ارائه نمودند که روشی برای رتبه‌بندی واحدهای تصمیم‌گیری کاراست. ایده اصلی در این مدل مقایسه واحد تحت ارزیابی، با ترکیب خطی از همه واحدهای دیگر در نمونه و با حذف واحد مربوطه است. مدلهای پایه‌ای برای ارزیابی واحد تصمیم‌گیری از خود واحد برای ایجاد واحد نشانه بهره می‌گیرند. از این رو چون واحدهای ناکارا در شکل گیری مرز کارایی تأثیر گذار نیستند، حذف آنها اثری بر مرز کارایی نخواهد داشت لذا کارایی تکنیکی آنها حتی در مدل «آندرسون ـ پترسون» تغییری نخواهد یافت. اما واحدهای کارا که مرز کارایی را شکل می‌دهند، حذفشان سبب تغییر شکل مرزکارایی خواهد شد. عدد کارایی اختصاص یافته به واحدهای کارا در این مدل برابر یک یا بیشتر از آن است. در مدلهای نهاده‌گرا، مقدار حاصل از تفاضل عدد کارایی حاصل از مدل «آندرسون ـ پیترسون» باعدد یک، میزان افزایش در نهاده را نشان می دهد که با افزایش آن واحد تصمیم‌گیری همچنان کارا باقی می‌ماند. از اینرو در این مدل هر واحد تصمیم‌گیری که عدد کارایی بیشتری کسب کند، در میان واحدهای کارا از عملکرد بالاتری برخوردار است.
مدل رتبه‌بندی کامل «آندرسون ـ پیترسون» با استفاده از مدل CCR که با حذف واحد تصمیم‌گیری تحت بررسی از ارزیابی همراه است به شکل زیر می باشد:
مدل(۲-۹): مدل اندرسون _ پیترسون
۲-۳-۱۵-تغییرات کارایی در طول زمان۱[۲۶]
به منظور آگاهی از تغییرات کارایی در طول زمان «چارنز» در سال ۱۹۸۵ روشی را ارایه کرد که به «تجزیه و تحلیل پنجره» معروف است . تجزیه و تحلیل پنجره به ارزیابی یک DMU در طول زمان می‌پردازد بدین صورت که با آن به عنوان یک DMU متفاوت در هر دوره زمانی برخورد می‌کند. این روش باعث می‌شود که به روند عملکرد یک واحد یا یک فرایند پی ببریم. اگر اطلاعات مربوط به داده‌ها و ستاده‌های یک DMU در K دوره زمانی موجود باشد به منظور آگاهی از تغییرات کارایی در طول زمان باید تعداد n.k واحد مورد ارزیابی قرار گیرد.
در روش سنتی تجزیه و تحلیل پنجره دوره‌های زمانی براساس میانگین متحرک حرکت می‌کنند. بدین صورت که هنگامی که یک دوره زمانی جدید در پنجره قرار می‌گیرد، اولین دوره زمانی از پنجره حذف می‌شود(Talluri, 2000). [۴۸]
«تالوری» در سال ۱۹۹۷ روشی را به منظور نظارت مؤثر بر عملکرد یک DMU ارائه کرد که کمک زیادی به بهبود فرایند و الگوبرداری می‌کند. در روش اصلاح شده به جای اولین دوره، دوره‌ای که ضعیف‌ترین عملکرد را در میان دوره‌ها داراست حذف می‌شود و این اجازه را می‌دهد که دوره جدید با دوره‌هایی که دارای عملکرد بهتری هستند مقایسه شود.
۲-۳-۱۶- الگوبرداری با استفاده از DEA
برای هر واحد تصمیم‌گیری ناکارا، DEA یک مجموعه از واحدهای کارا را مشخص می‌کند که می‌تواند به عنوان الگو برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گیرند. براساس مدل DEA یک DMU ناکاراست اگر واحد یا ترکیبی از واحدها وجود داشته باشند که بتوانند همان مقدار ستاده واحد تحت بررسی را با مقدار نهاده کمتری تولید کنند. واحدهای تصمیم‌گیری تشکیل دهنده این ترکیب بعنوان گروههای الگو برای واحد تصمیم‌گیری ناکارا مطرح هستند. DEA همچنین می‌تواند مقدار بهبود لازم را در هر یک از داده‌ها و ستاده‌های واحد ناکارا مشخص کند. لازم به ذکر است که DEA یک ابزار تشخیص است و هیچگونه استراتژی را برای کارا شدن یک واحد ناکارا ارائه نمی‌دهد(Rickards, 2004).[46]
۲-۳-۱۷- تحلیل پوششی داده‌ها و برنامه‌ریزی آرمانی
| منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است |